Μάτωσαν τα γυμνά πόδια της Αφροδίτης μόλις πάτησε την ακανθοφόρο τριανταφυλιά. αναζητώντας καταφύγιο στη Ζάτουνα. Τα άνθη βάφτηκαν με το αίμα της και έγιναν πορφυρά. Έτρεχε να σώσει τον Άδωνι από τα χέρια του Άρη. Οι κάτοικοι τρομοκρατημένοι είχαν κλειστεί στα σπίτια τους και την κοιτούσαν που έτρεχε πέρα δώθε ξεμαλλιασμένη, ενώ τα άλογα ξεδιψούσαν ανενόχλητα, βουτώντας το κεφάλι τους στη γλυτσιασμένη γούβα της ροοκρήνης.
Ο μύθος πεταλούδισε στη σκέψη μου εκείνο το φθινοπωριάτικο απόγευμα στο αρκαδικό χωριό, με τις αδιαπέραστες συστάδες από αγριοτριαντάφυλλα στο μεγάλο μονοπάτι. Κυνόροδα, τα καταγράφει ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος, γιατί η ρίζα τους θεραπεύει τα δαγκώματα των λυσσασμένων σκύλων. Θυμήθηκα την ακουαρέλα στην αίθουσα χορού με τις γκέισες που έραναν με φύλλα αγριοτριανταφυλιάς τον ντάνα, τον πάτρωνά τους. Πιθανόν να επρόκειτο περί μιας μυστικής ιεροτελεστίας. Έβγαλα το σακκουλάκι μου για να συλλέξω τους καρπούς, που περιβάλλουν τους σπόρους της.
Οι συνδαιτημόνες μου, τα χειμωνιάτικα βράδια θα σαστίσουν,καθώς τα ψητά μήλα και τα κυδώνια θα συνοδεύονται με τσάι από κυνόροδα. Μια πλούσια πηγή σε βιταμίνη C, για τους τρελαμένους υγιεινιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου